สิวหน้าแดง (acne rosacea)
เดิมเรียกภาวะนี้ว่า acne rosacea แต่ปัจจุบันใช้คำว่า rosacea แทน เพราะโรคนี้ไม่ใช่สิว พบในผู้ป่วยอายุ 30-50 ปี โดยเฉพาะในผู้ที่มีผิวขาว พบบ่อยกว่าในหญิง แต่ถ้าเป็นในชายจะมีอาการรุนแรงได้บ่อย. ลักษณะเป็นปื้น แดงบวม มีตุ่มแดงและตุ่มหนองเล็กๆร่วมกัน พบหลอดเลือดฝอยขยายตัวที่ตาม แก้ม หน้าผาก คาง และจมูก แต่อาจพบรอยโรคที่คอ และหน้าอกส่วนบน อาจพบสิวที่เหมือนสิวในวัยรุ่นร่วมด้วย แต่ไม่พบสิวอุดตันชนิดหัวขาวและหัวดำ และยังพบว่าการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์, ชากาแฟ ทำให้อาการหน้าแดงกำเริบได้. ปัจจุบันเชื่อว่าอาการกำเริบนั้นขึ้นกับความร้อนของชากาแฟมากกว่า ดังนั้น การดื่มเครื่องดื่มร้อนๆ ทุกชนิดจะกระตุ้นอาการนี้. ผู้ป่วยที่เป็นมากมักมีจมูกแดงและมีตุ่มสิวที่จมูก ซึ่งเมื่อเป็นเรื้อรังจะทำให้จมูกโต เรียกภาวะนี้ว่า rhinophymaหรือเรียกง่ายๆ ว่า W.C. Fields' nose ตามชื่อนักแสดงตลกชาวอเมริกันที่ ล่วงลับไปแล้วที่มีจมูกโตเพราะเป็น rhinophyma. ประมาณครึ่งหนึ่งของผู้ป่วยโรค rosacea จะมีอาการแสบเคืองตาเพราะมีเยื่อบุนัยน์ตาอักเสบ (conjunctivitis). ถ้าไม่ได้รับการรักษาที่ถูกต้องจะเกิดการทำลายกระจกตา. มีงานวิจัยว่าผู้ป่วยสิวหน้าแดงจะมีระดับของ cathelicidin และ stratum corneum tryptic enzymes (SCTEs) สูงกว่าปกติ.

การรักษา ใช้ยากิน เช่น tetracycline ช่วงแรกให้ขนาดยาสูงแล้วค่อยๆปรับลดขนาดยา. ยาทา เช่น ครีม metronidazole, erythromycin, clindamycin แพทย์บางรายอาจใช้ครีมสตีรอยด์ทาในระยะสั้น และมีการใช้ครีม permethrin ที่รักษาโรคหิด ทาเพื่อฆ่าไรที่พบได้ในโรคนี้. กำลังมีการทดลองยา melanocyte-stimulating hormones ที่มีฤทธิ์ต้านอักเสบและทำให้ชั้นหนังกำพร้าหนาตัวขึ้น. ควรแนะนำให้ผู้ป่วยโรค rosacea งดการสูบบุหรี่ งดการดื่มแอลกอฮอล์ งดอาหารที่เผ็ดจัดหรือใส่เครื่องเทศ หลีกเลี่ยงการถูกแสงแดด การสัมผัสอากาศเย็นจัดหรือร้อนจัด ไม่ใช้ครีมสตีรอยด์ความเข้มข้นสูงทาเพราะทำให้หลอดเลือด ยิ่งขยายตัว.

สิวหน้าแดง (acne rosacea)