สิวในเด็กแรกเกิด (neonatal acne หรือ neonatal cephalic pustulosis) เป็นรอยโรคที่เป็นตุ่มหนอง (pustular eruption) พบที่ใบหน้าของเด็กแรกเกิด ไม่พบสิวอุดตันและไม่ทำให้เกิดแผลเป็น เกิดจากการกำเริบของเชื้อยีสต์ (malas sezia colonization) อาจวินิจฉัยโดยการตรวจหา เชื้อจากกล้องจุลทรรศน์และการเพาะเชื้อ. โดยทั่วไปมักหายไปได้เองโดยไม่ต้องรักษา แต่ถ้าเป็นมากหรือไม่น่าดู อาจใช้ยาทารักษาเชื้อยีสต์ได้.

สิวในทารก (infantile acne) โดยทั่วไปเป็นที่แก้ม, บางครั้งเป็นที่หน้าผาก และคางของทารกอายุ 1-6 ปี พบบ่อยกว่าในทารกชาย อาจมีอาการรุนแรงน้อยจนถึงปานกลาง ส่วนใหญ่สิวประเภทนี้จะหายใน 2-3 เดือน รอยโรคที่พบได้มีทั้งสิวอุดตัน (สิวหัวขาวและสิวหัวดำ), สิวอักเสบหัวแดง และสิวหัวหนอง อาจเกิดแผลเป็นจากสิวได้. สิวในทารกนั้นมักหายไปเองเมื่ออายุ 3-4 ปี พบว่าสิวในทารกส่วนใหญ่คือ ร้อยละ 80 มักพบในทารกเพศชาย และเริ่มมีสิวเกิดขึ้นภาย ในช่วงอายุขวบปีแรก เชื่อว่าพันธุกรรมอาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับสิวในทารก คือ พบประวัติครอบครัวว่าเป็นสิวเช่นกันถึงร้อยละ 77 ตามปกติแล้วเด็กที่เป็นสิวมักมีร่างกายปกติ มีเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่สิวในทารกอาจเป็นอาการแสดงของความผิดปกติของระบบต่อมไร้ท่อ. ผลของสิวในทารกอาจทำให้เกิดแผลเป็นถาวร พบว่าผู้ป่วยสิวในทารกที่มีอาการรุนแรงมีแนวโน้มที่จะเกิดสิวรุนแรงในวัยรุ่น.

สาเหตุของสิวในทารก (infantile acne) ยังไม่ทราบแน่ชัด เชื่อว่าน่าจะมาจากฮอร์โมนในร่างกาย โดยเฉพาะแอนโดรเจนที่ต่อมหมวกไต (adrenal androgen) คือ dehydroepiandrosterone แต่ใน บางรายก็พบว่ามีระดับของ testosterone, luteinizing hormone (LH) และ follicle stimulating hormone (FSH) สูงผิดปกติ. อย่างไรก็ตาม สิวในทารกส่วนใหญ่ไม่จำเป็นต้องตรวจหาระดับฮอร์โมน.
การรักษาสิวในทารก ทั่วไปใช้ยาทา คือ benzoyl peroxide หรือ erythromycin gel ในรายที่มีอาการรุนแรงมากอาจใช้กลุ่มยากินคือ erythromycin และ trimethoprim หรือ isotretinoin ไม่ให้ใช้ tetracycline เพราะทำให้เกิดฟันแท้เหลืองถาวร.

สิวในเด็กแรกเกิด (neonatal acne หรือ neonatal cephalic pustulosis)